Interview ‘Samen in de wijkzorg’

Hans Schoo en Karin Reesing

‘Samen in de wijkzorg’ is een schoolvoorbeeld van hoe we zorg zo effectief mogelijk organiseren: niet als allemaal eilandjes, maar als wagens die slim in elkaar klikken. Karin Reesing, voorzitter raad van bestuur woonzorgorganisatie DrieGasthuizenGroep en Hans Schoo, lid raad van bestuur Rijnstate, vertellen hoe ze dit systeem hebben opgezet en hoe je ervoor zorgt dat het werkt én blijft werken.

 

“Het begon in de covid-tijd”, vertelt Hans, “toen we snel moesten kunnen op- en afschalen. Het werd ons toen allemaal duidelijker dan ooit: je kunt het in de zorg niet alleen. Daarop hebben wijkverpleegkundige organisaties het initiatief genomen om samen te kijken hoe we in de regio kunnen versnellen.” Heel concreet sprongen DrieGasthuizenGroep en andere zorgorganisaties bij en ondersteunden bij de in- en uitstroom van patiënten van Rijnstate.

 

24/7 ondersteuning

Na de coronacrisis is dit niet gestopt: tot op de dag van vandaag loopt de samenwerking succesvol door. Concreet gaat via een digitaal proces en coördinerende teams van wijkverpleegkundigen. Efficiënt, duidelijk en snel. Karin: “Wij leveren 24/7 ondersteuning met gekwalificeerde specialisten. In het verleden bleef een patiënt voor een infuus en antibiotica in het ziekenhuis. Nu kan diegene naar huis en wordt diegene verzorgd door de wijkverpleegkundigen. Zo ontlasten wij het ziekenhuis. En vooral: we geven de patiënt garantie dat er altijd plek is in de regio.”

 

Elkaars taal spreken

Voor een succesvolle samenwerking is het belangrijk om voorbij de bestaande beelden te gaan, vindt Hans. “Als bijvoorbeeld het beeld heerst dat ‘de wijkverpleegkunde het niet kan’, dan schiet het niet op. Ga met elkaar in gesprek en leer elkaars processen begrijpen.” Daarbij is ook de taal belangrijk: “Wat we bijvoorbeeld als acute zorg zien, is in de thuiszorg anders dan in een ziekenhuis. Je moet dus echt goed bij elkaar checken wat je bedoelt.”

 

De werkvloer betrekken

Daarnaast is het ook essentieel om managers te betrekken. “We kunnen natuurlijk op bestuurlijk niveau afspraken maken, maar als het op de werkvloer niet wordt doorgevoerd, zijn we nergens”, zegt Hans. “Ook daar gaan we steeds het gesprek aan en maken we afspraken. Steeds is de vraag: wat heb je nodig om dit mogelijk te maken? Want dát we dit doen, daar is geen twijfel over.” Karin voegt toe: “We voelen echt: samen bedienen we deze regio van 450.000 mensen en bieden we passende, betaalbare zorg voor elke patiënt.”

 

De toekomst

“De volgende stap is om de wijkverpleegkundige zorg ook buiten kantoortijden aan te bieden, waarbij thuiszorg deze kan aannemen”, zegt Karin. “Ook komt er een coördinator om het project naar een volgend niveau te brengen.” Ondertussen wordt deze samenwerking al gezien als lichtend voorbeeld van hoe zorg kan samenwerken. Hans: “En daar zijn we natuurlijk erg trots op!”